Mijn naam is Ellen Vastbinder       

Achtergrond:

Het werken met dieren is altijd mijn passie geweest ondanks dat ik uit een familie kom die weinig heeft met dieren.

Het begon op 12 jarige leeftijd bij de plaatselijke manege, elke zaterdag een lesje volgen maar nog veel leuker de verzorging
en met de wedstrijden er zo mooi mogelijk eruit zien met je paard.

Sinds ik met het paardenvirus ben aangestoken kwam daar ook een wens bij om een eigen paard te hebben en voor een hondje,
wat zou nou nog een mooiere beeld geven als ik te paard en de hond ernaast door de bossen en duinen kon struinen.

Maar er werd altijd gezegd dat een paard en een hondje heel veel werk en verantwoording is.
Dus deze wens is heel lang in de vrieskist gegaan tot aan najaar 2010,  ik had na veel wikken en wegen toch besloten om een
hondje aan te schaffen, een paard ging het niet worden want dat kon ik niet combineren met het werk.

Het werd de Beagle Djester, het is voor dit ras een zeer goed luisterend hondje en met volle teugen geniet ik er van als hij weer
eens in de sloot ligt of een veel te grote tak mee sjouwt.

Bij het uitlaten van Djester kwam ik mensen tegen die hun hond ook aan het uitlaten waren, en daar zaten een aantal honden
bij die wel een eens opknapbeurt mochten krijgen.

Daarmee ging ik mij steeds meer verdiepen in de vele soorten hondenrassen en de behoefte aan de vachtverzorging,
die soms te wensen over laat.